İşlem numarası 5

                                    SABİT DİSKLER

             

Bu bölümde sabit disklere ait terimler ve terminolojiye yer verilmiştir. Şayet bu konuda bilgi sahibi iseniz bu bölümü atlayabilirsiniz.

  de bir sabit diskin önemli parçaları gösterilmiştir. Bir sabit disk bir veya daha fazla sayıda metal plaka ihtiva eder. Bu disklerin her iki yüzeyi de bilgi depolayabilmek için manyetik bir tabaka ile kaplanmıştır. Her yüzeyde bilgileri okuyan ya da değiştiren bir okuma/yazma kafası bulunur. Diskler ortak bir eksen/mil etrafında dönerler. Genellikle 5400 devir/dak ile 7200 devir/dak arası bir hıza sahiptirler. Yeni sabit disklerin bazıları daha hızlı olabilmektedir. Bazı eski sabit disklerin hızı ise daha düşüktür. Kafalar plakaların/disklerin yarı çapları boyunca hareket ederler. Bu hareket plakaların dönüşü ile birleştirilerek kafaların bütün plaka/disk yüzeyini okuması/işlemesi sağlanır.

İşlemci (CPU) ve disk, bir disk denetleyicisi vasıtası ile haberleşirler. Çeşitli türdeki diskler bilgisayarın işlemci dışında kalan kısmı ile haberleşmek için aynı arayüzü kullanırlar, bu sayede bilgisayarın geri kalan parçalarının disk ile haberleşmek için ne kullanmaları gerektiğine dair bir fikir elde etmeleri gerekmez ve bu da işlemleri kolaylaştırır. Bu sayede bilgisayar diske "hey disk ne istiyorsam çabuk ver" diyebilir. Bu işler böyle olmasa idi bilgisayar karmaşık ve uzun elektrik sinyallerini diskin kafasına yollayacak, kafa disk üzerinde belli bir konumda doğru verileri bulana kadar bekleyecek ve tekrar bunları bilgisayara iletecekti. Yapması gereken pek çok karışık ve hoş olmayan işlerle uğraşacaktı. Buda sistemin performansını olumsuz etkileyecekti. Aslında diskin kullandığı bu arayüz de karmaşık olarak nitelenebilir. Ama diğer yapılması gereken işlemlere göre çok daha az karmaşıklık ihtiva eder. Denetleyiciler otomatik hatalı sektör taraması ve düzeltmesi gibi değişik işler yapabilirler.

Yukarıdaki açıklamalar birisinin sabit diskleri anlaması için gereken açıklamaların hepsini içermektedir. Ayrıca sabit disklerde kafanın ve plakaların çalışmasını ve dönmesini sağlayan bir motor, mekanik bölümleri kontrol eden elektronik bölümler de vardır. Fakat bunların, sabit diskin çalışma mantığının anlaşılması ile doğrudan bir ilgisi yoktur.

Yüzeyler eş merkezli çemberlere ayrılmıştır. İz olarak adlandırılan bu bölümlerde sektörlere ayrılmıştır. Bu sayede disk yüzeyindeki yerleşimleri tanımlamak, bilgilerin bulunduğu yeri tespit etmek ve dosyaları disk yüzeyine yerleştirmek mümkün olabilmektedir. Disk yüzeyindeki bir yeri bulmak için "yüzey 3, iz 5, sektör 7" gibisinden bir tanımlama yapılabilir. Genellikle sektör sayısı bütün izler için aynıdır. Ama bazı sabit disklerde en dıştaki plakada daha fazla sektör olabilmektedir. Bütün sektörler aynı fiziksel alana sahiptirler, bu nedenle sabit disklerin dış plakasında daha fazla sektör vardır. Genel olarak bir sektör 512 byte bilgi içerir.

Şekil 6.1. Bir sabit diskin yapısı

Aynı yolla bütün yüzeyler iz ve sektörlere ayrılmıştır. Bir yüzeydeki bir kafa bir iz üzerindeyken diğer yüzeydeki kafa da ona mukabil gelen iz üzerindedir. Bütün karşılıklı izlerin hepsine birden silindir denir. Bir izden diğerine geçmek zaman alır. Sık sık kullanılan dosyalar aynı silindir üzerine yazılarak kafaların bütün disk yüzeyinde hareket etmeleri mecburiyeti ortadan kaldırılmış olur. Bu sayede zamandan tasarruf sağlanır ve performans artışı elde edilir. Tabii bu her zaman mümkün olmaz, bu durumdaki dosyalara parçalanmış (fragmented) dosyalar denir.

Kafaların veya yüzeylerin sayısı, ki ikisi de aynı şeyi ifade eder (her yüzeye bir kafa), silindirler ve sektörler bir sabit diskte çok çeşitlilik gösterebilirler. Her birinin numaralarının tarifine diskin geometrisi denir. Bu geometri CMOS RAM diye anılan batarya destekli özel bir bellek bölümünde saklanır. İşletim sistemi açılış sırasında ya da sürücü başlangıcında gidip bu bölümden gerekli bilgileri alır.

Büyük bir şanssızlık eseri CMOS RAM'de iz sayısı 1024 ile sınırlandırılmıştır. Bu büyük sabit diskler göz önüne alındığında oldukça küçük bir rakam olarak kalmaktadır. Bu problemin üstesinden gelmek için denetleyici bilgisayara yalan söyler (günümüzde bu tür problemler ortadan kalkmıştır. Pek çok yerde standart olarak 60-80Gb sabit diskler satılmakta ve BIOS ayarlarında LBA kipinin etkinleştirilmesi sayesinde 1024 silindir sınırı ortadan kalkmaktadır).

Bu sınır SCSI diskler için söz konusu değildir. Çünkü SCSI diskler işlemci ile farklı bir yol ile haberleşirler. SCSI disk denetleyicileri ardışık sektör numaraları sayesinde haberleşirler. Bilgisayar bu durumda diskin gerçek geometrisini asla bilmemektedir.

Linux, böyle durumlarda diskin gerçek yapısını bilememekte olup, asla dosyaları bir silindir içine depolamaz, onun yerine ardışık sektör numaralarının olduğu bölüme bilgileri yazar, ki bu sistemde diğeri kadar iyi performans verir. Buradaki en önemli nokta bunların ve daha fazlasının denetleyicinin önbelleği sayesinde yapılıyor olmasıdır. Bütün bu işlemler otomatik olarak yönetilir.

Her sabit disk bağımsız birer aygıt dosyası ile temsil edilir. Genellikle 2 veya 4 adet IDE disk sisteme bağlı haldedir (bir veya üç adet disk olmasının IDE sabit diskler için hiçbir mahsuru yoktur.). Bunlar /dev/hda, /dev/hdb, /dev/hdc ve /dev/hdd olarak sıralanır ve adlandırılırlar. SCSI diskler ise /dev/sda, /dev/sdb, /dev/sdc, ... olarak sıralanırlar. Sabit disk çeşitleri ve isimleri hakkında daha ayrıntılı bilgi Aygıt Dosyaları bölümünde mevcuttur. Unutmayın ki bu isimler disk bölümlerine ulaşmak için değil, bütün sabit diske ulaşmak için geçerlidir. Böyle durumlarda çok dikkatli olunmazsa bilgiler ve bölümler karıştırılabilir. Disk aygıt dosyaları sadece MBR'ye (Master Boot Record - Ana Önyükleme Kaydı) ulaşmak için kullanılırdı. Bu konu da ilerde açıklanacaktadır. 

                            SABİT DİSKİN YAPISI VE ÇALIŞMASI Sabit disk (harddisk) bilgisayardaki bilgileri saklayan ve bilgisayar kapandığı zaman bu bilgileri kaybetmeyen donanımdır. Bilgisayardaki bütün veri sabit disk üzerindedir. Bilgisayar açılırken gereken veriler bellek(RAM) üzerine alınır, ve bilgisayar bundan sonra ihtiyaç duyduğu bilgiye sabit disk yerine bellekten ulaşır. Çalıştırdığımız her program, çalışması için gereken veriyi belleğe taşır. Günümüzde sabit diskler; cep telefonları, mp3 çalarlar ve dijital fotoğraf makineleri gibi aygıtlarda da kullanılmaktadır. Bilginin saklandığı kısmın metal ve sert olması sebebiyle hard(sert), kimi zaman kasanın içine sabitlendiği için de fixed(sabit) adını alır.

Yapısı:

Sabit diskler elektromekanik yapılıdır ve bilgiyi manyetik olarak saklarlar. Bilgi; plastik, metal veya camdan yapılmış, yüzeyi demiroksit ya da başka manyetik özellikteki bir malzeme ile kaplıKatmanların yapısı plakalar(diskler) üzerinde saklanır. Bilgi yazma işini mıknatıslama yöntemiyle yapmak, hem biz silmedikçe bilginin saklanması hem de istediğimiz zaman istediğimiz bilgiyi silme özgürlüğü verir bize. Yalnız aynı zamanda, sabit disklerin yoğun manyetik alanlardan etkilenme riskini de doğurur. Günümüzdeki sabit disklerde plakalar camdan yapılmakta ve yüzeyleri kobalttan oluşan bir filmle kaplanmaktadır. Bir sabit diskte birden çok plaka bulunmaktadır. Her bir plaka iz(track)lerden ve her bir iz(track) de sektör(sector)lerden oluşmaktadır. Her sektör, 256 veya 512 gibi belirli bir sayıda byte içerir. Plaka merkezine eşit uzaklıktaki sektörlerin birleşmesiyle oluşan çember iz adını alır. İşletim sistemleri, sektörleri gruplayarak onları cluster(küme) denen yapılar halinde topluca işlerler. Yani her bir cluster(küme), işletim sisteminin kendisinin belirlediği bir sayıdaki, her defasında birlikte okunan ya da birlikte yazılan sektörler kümesidir. Plakalar, ortalarından geçen bir mil üzerine, belirli aralıklarla, üst üste dizilirler ve bu mil etrafında, bir motor yardımıyla sürekli aynı hızda döndürülürler. Üst üste dizili olan bu plakalarda, plaka merkezine eşit uzaklıktaki izlerin alt alta gelmesiyle silindir(cylinder)ler oluşur. Her plaka üzerinde bir okuma/yazma kafası bulunur ve bu kafalar birbirine bağlıdır. Yani bütün kafalar, aynı silindir üzerindeki izlerin üzerindedir. Okuma/yazma kafalarını bir izden başka bir ize taşımak maliyetli olduğundan, bir iz dolduğu zaman, aynı plaka üzerindeki başka bir iz yerine, aynı silindir üzerindeki başka bir iz kullanılır. Böylece her bir iz dolduktan sonra değil, her bir silindir dolduktan sonra okuma/yazma kafası hareket ettirilir. Harddisk çalışmıyorken, okuma/yazma kafası Landing Zone denilen bir bekleme bölgesinde bulunur. Bu bölge veri saklamak için kullanılmaz. Ani güç kesilmelerinde veya sabit diskin normal olmayan sarsıntılarında kafa plaka yüzeyine çarpar ve Head Crash(kafa çarpması) denilen olay gerçekleşir. Böyle bir durumda kafa Landing Zone yerine plakanın veri saklanan bir yerine çarparsa, kafanın çarptığı sektör zarar görür ve kullanılmaz hale gelir. Bad Sector(Bozuk sektör) olarak bilinen sektörler bu şekilde oluşmuştur. Tarihçesi:

• 1956 : IBM, 305 RAMAC isimli sabit diskten 50 adet üretti. Bu diskler 24"(61 cm) çapında ve 5 milyon karakter (5 MB) kapasitesindeydi.Sabit diskin iç yapısı
• 1961 : IBM'in o yıl ürettiği sabit disk, bir öncekinden farklı olarak, her tabaka için farklı bir okuma/yazma kafası kullanıyordu.
• 1973 : IBM, Winchester isimli, 30 MB kapasiteli bir sabit disk üretti. Bu sabit diskin özelliği, şimdiki bütün sabit disklerin aynı teknolojiyle üretiliyor olması.
• 1980 : Dünyanın ilk 1 GB kapasiteli sabit diski IBM tarafından üretildi. Bu sabit disk, bir buzdolabı boyutunda, yaklaşık 250 kg ağırlığında ve 40.000$ fiyatındaydı.Aynı sene Seagate firması, günümüz sabit disk boyutlarındaki ST 506 modelini üretti. Ancak bu diskin kapasitesi 5 MB idi.
• 1986 : SCSI standardı doğdu.
• 1989 : UCSD(California Üniversitesi)--http://www.ucsd.edu/-- 'den Jimmy Zhu ve H. Neal Bertram, günümüzde de kullanılmakta olan ince tabakaları üretti.
• 1991 : 2.5"(6.4 cm) çapında, 100 MB kapasiteli sabit diskler üretildi.
• 1992 : 1.3"(3.3 cm) çapındaki ilk sabit disk üretildi.
• 1997 : IBM, masaüstü bilgisayarlar için 16.8 GB kapasiteli bir sabit diski piyasaya sürdü.
• 1998 : 25 GB kapasiteli sabit diskler piyasaya sürüldü.
• 1999 : Dakikada 10.000 devir hızında, 73 GB kapasiteli sabit disk üretildi.
• 2003 : S-ATA (Serial ATA) teknolojisi geliştirildi.
• 2005 : Hitachi firması, ilk 500 GB kapasiteli sabit diski piyasaya sürdü.
• 2006 : Seagate firması, ilk 750 GB kapasiteli sabit diski piyasaya sürdü.
• 2007 : Hitachi firması, ilk 1 TB kapasiteli sabit diski üretti.

Bağlantı Çeşitleri:

• ST506 : En fazla 16 kafa sayısını destekleyen bu bağlantı arabirimi günümüzde kullanılmamaktadır.
• IDE : 1989 yılında Western Digital firması tarafından geliştirilmiştir. En yaygın kullanılan modeldir.
• S-ATA : 2003 yılında, farklı bilgisayar firmalarının birlikte geliştirdikleri bir teknolojidir. 2005 yılından itibaren yaygın ularak kullanılmaktadır.
• SCSI : İlk olarak 1986 yılında üretilmiştir. Çok hızlı, bir okadar da pahalı olan, genellikle sunucularda kullanılan SCSI sabit disklerinin bağlantı arabirimidir.
• USB ve Firewire : Taşınabilir disk ve buna benzer aygıtların bilgisayara bağlanması için kullanılan arabirimlerdir.

Dosya Sistemleri: Dosya sistemi(file system), disk üzerindeki dosyaların organize edilmesi, saklanma biçimidir. İşletim sistemi, sabit diski belli bir düzene göre kullanır ve bu düzene dosya sistemi denir.

• FAT16 : Windows95'in de kullandığı, eski bir dosya sistemidir. Dosyaları adreslemek için 16 bit kullanması sebebiyle en fazla 2 GB'lık sabit disk bölümlerini desteklemektedir.Sabit diskin yapısı
• FAT32 : FAT16'dan daha gelişmiş bir dosya sistemidir. Adresleme için 32 bit kullanması sayesinde sabit disk bölümlerini 2 TB'a kadar desteklemektedir. FAT32 dosya sistemi 4 GB'tan büyük dosyaları saklayamamaktadır.
• NTFS : Microsoft tarafından geliştirilen dosya sistemidir.

Fat dosya sistemleri, Linux'un temel mantığı olan dosya izin sistemini desteklememektedir. NTFS ise, her ne kadar dosya izinlerini desteklese de, bu konuda Linux'tan farklı bir yöntem kullanmaktadır.

• ext2 : Çok yetenekli bir Linux dosya sistemidir. Dosya izinlerini desteklemektedir. İleriye dönük, kolay geliştirilebilen bir dosya sistemi olarak tasarlanmıştır.
• ext3 : Ext2'nin bütün özelliklerine sahip bir dosya sistemidir. Ext2'nin özelliklerine ek olarak, ext3'e günlükleme özelliği eklenmiştir. Bu özellik, herhangi bir sistem çökmesi durumunda geri kurtarma olayının çok daha kolay yapılmasını sağlar.

                   SABİT DİSK ÇEŞİTLERİ

ESDI (Geniletilmiş Küçük Aygıt Arabirimi): Ana kart üzerindeki genişleme yuvalarına takılan bir sürücü kontrol kartı ile çalışır. IDE (Tümleşik Aygıt Elektroniği): Genişleme yuvasına ve kontrol kartına gerek duymazlar. Anakart üzerindeki bağlantı noktalarına takılırlar. EIDE (Geliştirilmiş IDE Sürücüsü): Yüksek kapasiteli diskleri destekler. SCSI (Küçük Bilgisayar Sistem Arabirimi): SCSI bir kontrol kartına bağlanırlar. 

 

                                   VERİ KABLOLARI

IDE

Harddisk, DVD sürücü, optik sürücü gibi cihazları bilgisayar anakartına bağlamak için kullanılır.

ATA/ATAPI-7 standardında yüksek kalite kablodur. 40 pin ve 80 tellidir.

Ultra-DMA-133 (UDMA 6) 133 MB/sn yüksek hızda veri aktarımı sağlar.

Bir kabloya iki aygıt bağlanabilir. 

 

                           SATA   

SATA HARDDİSKLER

SATA ,Serial ATA nın kısaltmasıdır.SATA’ya şu sıra çoğu kullanıcının kullandığı ve CD-ROM,RW,DVD gibi disk okuyucuları bağlamak için daha uzun sürede kullanacağı sandığım Paralel ATA’nın evrim geçirmiş şeklidir.

SATA standardı daha ince ,ergonomik kabloların ve daha az iğne sayılarının kullanılmasına olanak veriyor.Ayrıca Paralel veri iletiminde hız sadece kısa mesafeli uzaklıklarda etkiliydi.Uzun mesafelerle veri iletimi gerçekleştiriliyor, ama hız önemli derecede düşüyordu. Bunun nedeni ise, bit sayılarının uzun mesafede rasgele hızlarda gitmesi ve bundan dolayı bir karmaşanın meydana gelmesiydi. Ayrıca, 40 veya 80 iğneli paralel kablolar kalın olduklarından dolayı, yeterince esnek bir yapıda değillerdi. Bu nedenle de, kasanın içindeki hava sirkülasyonunu da etkiliyorlardı.

SATA’nın pin sayısı da diğer bağlantıya göre daha düşük. Serial ATA için 6 ya da 8 damarlı bir kablo yeterli. Paralel kablolarda bu damar sayısı 40 idi, hatta Ultra ATA 66 ve 100’lerin çıkması ile birlikte damar sayısı da 80’e çıktı. Seri bağlantıda zaman gecikmesinin yaşanması mümkün değil. Çünkü seri bağlantıda, paralel bağlantının aksine sinyal iletimi tek bir kanaldan yapılıyor.

SATA ve PATA (Paralel ATA) veri kabloları arasındaki boyut farkı yüksek
Hantal EIDE kablolarını kullanmak istemeyen ve anakartında SATA özelliği bulunan kullanıcılar bir adaptör yardımı ile PATA sabit disklerine SATA veri kablosu takılabilirler.

Şimdi de SATA diskleri Windows XP kuracağımız bilgisayarımıza nasıl tanıtacağımıza gelelim.Windows XP kurulumu yapıyoruz.Windows XP kurulumu hakkında bilgi için buraya tıklayın.Kurulum esnasında bu ekranla karşılaştığımızda “F6″ ’ya basmalıyız.
“F6″ ’ya bastığımızda birşey olmuyormuş gibi görünsede bir süre sonra karşımıza bu ekran gelecek.Biz de yeni bir aygıt eklemek için “S” tuşuna basacağız.

Hemen ardından bizden anakartımızla beraber gelen sürücü disketini isteyecek.Disketiniz yoksa kurulumdan önce oluşturmanız gerekir.Büyük olasılıkla bu sürücüler anakartınızla gelen CD’dedir orda da yoksa anakartı üreten firmanın internet adresinden indirebilirsiniz.Disketimizi sürücüye yerleştirip “Enter” tuşuna basıyoruz

İşte disketten sürücü adı okundu ve onaylamamız için bize bir sorgu ekranı geldi.”Enter” tuşuna basarak onay veriyoruz

Lafa girmişken SATA diskler hakkında bende size bir kaç bilgi vereyim.SATA(serial ata) destekleyen bir hdd niz varsa win98 kurmamanızı öneririm.
çünkü sata teknolojisi henüz yeni bir teknoloji ve win 98 kurulumunda desteklenmemesi olası.ama BIOS ayarlarından konfigüre edebilirsiniz.biosta configure bölümünde sata ayarı enhanced modda ise bunu “compatible” moda getirin illede 98 kurcam diyorsanız.anakart desteğide lazım.

sata nedir : paralel ATA teknolojisinin gelişmiş halidir.2002 de piyasaya çıkmıştı sanırım.şuan maxtor,seagate gibi büyük ve köklü firmaların çoğu sata teknolojisini destekliyor.
saniyede 150mb veri aktarım hızıyla süper bi olaydır.
pata diskinizin desteklediği tüm aygıtları,dma6 modunu,atapi aygıtlarını,cdrw,dvd gibi bağlanabilir cihazları destekler.
kullandığınız işletim sistemiyle ilgili bir soruna sebebiyet vermez,alakası yoktur yani OS ile.
Az sayıda pin olduğundan kasa içindeki kablo salatasına son verir.
SATASATA Nedir?SATA (Serial ATA) fiziksel depolama arabirimi için kullanılan Paralel ATA yerine geliştirilen yeni standarttır. IDE arabirimini kullanan Parallel ATA’da gelinen son nokta olan Ultra ATA-133 ile, saniyede 133MB veri transferi desteklenirken, teorik olarak saniyede 600MB veri transfer hızına ulaşabilen SATA sahip olduğu potansiyel ile, bugün ömrünü tüketmekte olan PATA’nın yerini alabilecek en iyi çözümdür.
SATA’ya ait veri kablosu IDE’den farklı bir yapıya sahiptir.

Sabit Disk Seçimi

Bilgisayarın en önemli parçalarından birisi olan Sabit Disk’in diğer bir ismi de Hard Disk’tir.Broşirlerde HDD olarak geçen bu kısaltmanın açılımı Hard Disk Drive olarak bilinir.Sabit disk en temel ifade ile bilgisayarınız için depolama aygıtıdır.Bilgisayarınızdaki verilerin depolanmasına yarayan kısım Hard Disk yani sabit 

 disklerdir.Sabit diskler çeşitli kapasitelerde olmaktadır ve GB olarak ifade edilmektedir.

Sabit Disk Seçimi

Bilgisayarın en önemli parçalarından birisi olan Sabit Disk’in diğer bir ismi de Hard Disk’tir.Broşirlerde HDD olarak geçen bu kısaltmanın açılımı Hard Disk Drive olarak bilinir.Sabit disk en temel ifade ile bilgisayarınız için depolama aygıtıdır.Bilgisayarınızdaki verilerin depolanmasına yarayan kısım Hard Disk yani sabit disklerdir.Sabit diskler çeşitli kapasitelerde olmaktadır ve GB olarak ifade edilmektedir.

                               SABİT DİSK MONTAJI

Sabit diski monte etmek için aşağıdaki prosedürü izlemeye başlamadan önce, lütfen diski nereye koyacağınıza dikkat edin. Teknik olarak, sabit diski kasanızdaki herhangi bir boş yuvaya takabilirsiniz, fakat dikkat edilmesi gereken bazı hususlar var. Sabit diskler ısı üretirler, özellikle de yeni 7200 ve 10000 RPM olanları. Dolayısıyla, sabit diski koyabileceğiniz en iyi yer, diğer donanımlardan mümkün olduğunca uzak bir yuvadır. Sabit disklere hava alabilecekleri alan bırakmalısınız. Eğer bir sürücü soğutucusu kullanmanız gerekiyorsa, yeriniz olduğundan emin olun. Ayrıca bazı kasalarda, sabit diski takmak için güç kaynağının altında yer ayrılmıştır. Kötü fikir. Güç kaynağı manyetiktir ve manyetiklerle verileriniz pek anlaşamazlar. Sabit diski güç kaynağının yakınında bir yerlere takmayın. Diski kasanın ön taraflarında tutun.

1. Sabit diski takın. Kasadaki mümkün olan bir rayda diski kaydırarak ittirin(resim 70). Bütün kasalar disket sürücü yuvasının altında bir (veya iki) sabit disk yuvası bulundururlar ve bu yuvaların kasanın ön tarafına erişimi yoktur. Bu iyi bir özellik, çünkü kim sabit diskini önden görme ihtiyacı duyar ki? Eğer sürücü, yuvadan daha küçükse (örneğin 3.5” sürücüyü 5.25” sürücü yuvasına takıyorsanız), oturması için ek raylar veya monte destekleri kullanmanız gerekmektedir (bunlar birçok sabit diskle beraber gelir). Sürücüyü yerine vidalayın, ama kesinlikle fazla güç uygulamayın ve güç bağlantıları arkaya doğru baksın(resim 71).

Bazı kasalarda, sabit diskin uzak tarafındaki vidaları sıkıştırmak bir problem olabilir, çünkü vidalar görünmemektedir ve onları bir tornavida ile kullanmak oldukça zordur. Onlara ulaşmak biraz yaratıcılık gerektirebilir. Bu probleme sahip birçok kasada tornavidayı sokup direk vidalara ulaşabileceğiniz küçük delikler bulunmaktadır. Eğer vida orada değilse, vidayı tornavidanın ucunda dikkatle içeri itip yerine oturtmayı deneyebilirsiniz. Bu oldukça zor bir iştir. Eğer vidayı tutan manyetik bir tornavidanız varsa, işiniz biraz daha kolaylaşır.

1.Varsa, takacağınız “slave” disk için de 1. adımı uygulayın.

2.İki kere kontrol etmek için, sıkıca oturmuş ve kurulu bir sabit diskiniz olmalı. Güç kablosu bağlı olmalı ve şeritli IDE kablosu, ana karttaki IDE 1 bağlantısından sabit diskteki IDE bağlantısına geliyor olmalı.

SCSI Sürücüler

Eğer SCSI bir sürücü kuruyorsanız, yukarıdaki prosedürden çok az farklı bir yol izleyeceksiniz. Öncelikle, genişleme yuvalarından bir tanesine SCSI kontrol aygıtını takmanız gerekiyor (tabi ana kartınızın entegre bir SCSI kontrol aygıtı yoksa). Daha sonra:

1.Yeni sürücüce ayarlanması gereken bütün switch ve jumperları ayarlamalısınız. SCSI ayarlarında, her aygıt 1 ile 7 arasında numaralanmış kendi SCSI ID’sini alır. 7, genellikle adaptör kartın kendisine verilir. Kullanılmayan bir adres seçebilirsiniz. Adaptörünüzdeki bazı gariplikleri dikkate almanız gerekebilir, örneğin bazı adresler daha sonra problemlere yol açabilir. Bu işlem için kullanım kılavuzuna ihtiyaç duyacaksınız.

2.Sonlandırmayı kontrol edin. SCSI ayarlarında, adaptör 7 SCSI aygıtı tutabilir. Bu aygıtlar bir zincir yapısında tutulurlar. Genellikle bir uçta adaptör, diğer uçta da bir aygıt bulunur. Bu diğer uçtaki aygıtın sonlandırıcı aygıt olarak ayarlanması, böylece SCSI zincirini sonlandırması ve tüm bir elektrik devresi oluşturması gerekmektedir. Bazı durumlarda, adaptör zincirin ortasında duruyor olabilir. Bu şekildeyse, zincirin iki ucunu da sonlandırmanız gerekmektedir. Sürücünüze özel sonlandırma teknikleri için kullanım kılavuzuna bakmanız gerekmektedir. Genel olarak, sürücünün üzerindeki bir jumper ayarı, özel bir sonlandırıcı fiş yerine geçerek, bu işi yapacaktır


                    OPTİK DİSK SÜRÜCÜLERİ VE MONTAJI

Optik Disk Sürücü Montajı (CD –DVD ROM –DVD RW): Optik sürücüler bilgisayar kasası üzerine 5.25”(inç) lik yuvalara monte edilirler. Optik sürücüler de harddisik ler gibi önceleri IDE kablosu ile sisteme bağlanıyorlardı, günümüzde ise yerini SATA aldı böylece SATA teknolojisi ile veri akışı sağlamaya başladılar.

!Günümüzde artık CD ROM üretilmiyor onun yerine DVD-Rom veya DVD Yazıcılar ve Okuyucular üretilmektedir.  Hatta DVD Yazıcılar ile aynı fiyatta oldukları için DVD ROM lar bile tercih edilmiyor.

Optik sürücüler herhangi bir sürücü yada programa gerek kalmadan direk olarak sistem tarafından algılanır ve çalışırlar. Yeni Optik sürücüyü taktıktan sonra windowsu açın ve sonra bilgisayarı yeniden başlatın.